كي رفته اي ز دل كه تمنا كنم تو را
كي بوده اي نهفته كه پيدا كنم تو راغيبت نكرده اي كه شوَم طالب حضور
پنهان نگشته اي كه هويدا كنم تو را
قالَ امام مهدی ( علیه السّلام ) :
خدایا٬ مرا از چشمان دشمنانم پنهان بدار٬ و من و دوستانم را گرد هم آر٬ و آنچه را به من وعده داده ای تحقق بخش٬ و در زمان غیبتم تا آنگاه که اذن ظهورم دهی نگهدارم باش٬ و آنچه از فرایض و سُنَّتهایت که از میان رفته است٬ به دست من احیا گردان٬ و ظهور من را تعجیل فرما.
قالَ امام مهدی ( علیه السّلام ) :
ما بر تمامى احوال و اخبار شما آگاه و آشنائیم و چیزى از شما نزد ما پنهان نیست.
انتظار، فقط گفتن و گفتن و دعا کردن نیست. شاید انتظار مَرد عمل می خواهد. شاید انتظار یکی بودن دل و زبان می خواهد. شاید انتظار کوچه آذین بستن نیست شاید انتظار یک قدم می خواهد. قدم اول باتو قدمهایی بعدی با او ...
انتظار، انتظار، انتظار راستی چه کرده ایم برای حضورش، برای ورودش، برای دیدارش
فقط نالیده ایم و فقط دست به سویش دراز کرده ایم، خدایا چه کرده ایم که هنوز هم چون مدعیان طالب حضورش شده ایم. چه کرده ایم که اینگونه شب جمعه را برای خود پیرهن زلیخا کرده ایم.. نمی دانم شاید بقولی این جمعه بیایی شاید. شاید امروز شاید فردا،
دست بسویت دراز بی عمل چه کنم دلم پر از نوای گناه چه کنم
هزار هزاربار سرود انتظار خواندم باکدام توشه خوانده ام تو را چه کنم
